تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
ز سوز غم پر پروانه می سوخت ز داغ لاله ای گلخانه می سوخت
وجودش را شرر زد آشنایی که از دورش دل بیگانه می سوخت
بنوشید آب از پیمانه ی زهر دل پاکش از این پیمانه می سوخت
ز آوای جواد آن جان زهرا نهال گلشن جانانه می سوخت
میان حجره بود و ناله می کرد
به حال وی دلی آنجا نمی سوخت
تعداد بازديد : 157
چهارشنبه 09 فروردین 1391 ساعت: 12:38
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
