دلی دارم که از داغت کباب است
زداغت چون تنت صد چاک چاک است
دلی دارم چو از نامت شنیدست
چون مجنون در پی لیلی دویده است
دلی دارم که تنگ بارگاه است
همانند نسیم نینوا است
دلی دارم حسین دیوانه ی توست
دلی دارم که ان غم خانه ی توست
دلی دارم چو جسمت پاره پاره
مثال زخم هایت بی شماره
دلی دارم چو اهو صید دامت
خوشم در دام صیادت فتادم
مبادا برانی مرا از درت
به پهلوی بشکسته مادرت
شاعر : حمید کریمی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین