حضرت زهرا(س)-مدح و مصیبت
عصمت کبری حق، محبوبه داور یکیست
پنج تن آل عبا را مرکز و محور یکیست
علت ایجاد عالم، ذات پاک احمد است
فاطمه ام اب است و هر دو این مظهر یکیست
گفت احمد بضعه منی به زهرا بارها
تا نماید، هر دو را هم جان و هم پیکر یکیست
عالمی شد نور باران از جمال ماه او
آسمان عشق و عصمت را چنین را اختر یکیست
در میان چهارده تن، طامه یکتا بود
یازده سلطان دین را جمله تاج سر یکیست
خاتم پیغمبران ، خود بوسه بر دستش زند
همسر و همتای حیدر آیت کوثر یکیست
کیست غیر از او که آرد چون حسین و چون حسن
نیست مانندش که در عالم چنین مادر یکیست
راضیه مرضیه زهرا و شفیعه فاطمه
شان این بانوی اول در صف در محشر یکیست
مصطفایش تاج و سبطین اند او را گوشوار
مرتضایش طوق و دارای چنین زیور یکیست
در جوانی حیف پایان یافت عمر فاطمه
وه که پاییز و بهار این گل پرپر یکیست
آستان وحی را آتش زدند و کس نگفت
حرمت بیت الله و کاشانه حیدر یکیست
چون صدف دیوار و در بگرفت او را در میان
در همه دریای غم این نازنین گوهر یکیست
کشته شد محسن چو مابین در و دیوار ماند
این چنین مقتول در اولاد پیغمبر یکیست
یاد از آن شش ماهه بی شیر و عطشان کن حسان
کربلا را هم شهیدی چون علی اصغر یکیست
اندازه بود چادرش اما کشیده شد