خوشا به حالِ دل بی شکیب بعضی ها
هزار غبطه به حال عجیب بعضی ها
نمی رود ز سرِ این پرنده ی قفسی
خیال بال و پر دل‌فریب بعضی ها
قنوت وتر ... سحر ... در جوار «شش گوشه»
طبیب حاذق درد غریب بعضی ها!
نصیب همچو منی؛ مهر تربت و حسرت!
برات کرب و بلا، هی نصیب بعضی ها ...
دلم شکسته خدایا! مرا اجابت کن
به حق حرمت امن یجیب بعضی ها
به همنشینی پاکانِ کربلا رفته
گرفته چادر من، بوی سیب بعضی ها ...
***فاطمه معین زاده***
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین