زهرای من...
کمی به فکر خودت باش کار خانه مکن
بیا و خستگی فضه را بهانه نکن
خیال کن که" در "اصلا به صورت تو نخورد
توجهی به کبودی تازیانه نکن
حسن به گریه نیمه شب تو حساس است
به خاطر دل او ناله شبانه نکن
تو شانه دست گرفتی و شانه کردن مو
برای دست شکسته بد است شانه نکن
برای من کمی از ماجرای کوچه بگو
فقط به فضه نگو روضه را زنانه نکن
صفای خانه من خانه بی تو دلیگر است
تو را به جان علی ترک آشیانه نکن
تمام بسترت از زخم لاله زار شده
کمی به فکر خودت باش کار خانه مکن
اندازه بود چادرش اما کشیده شد