بعد از تو دشمن غارت اهل حرم كرد قبل از همه حمله بگوش خواهرم كرد اخنس نگاهي سوي چشمان ترم كرد با پشت دستش تا كه زد پلكم ورم كرد افتادم و از پي�

بعد از تو دشمن غارت اهل حرم كرد

قبل از همه حمله بگوش خواهرم كرد

اخنس نگاهي سوي چشمان ترم كرد

با پشت دستش تا كه زد پلكم ورم كرد

افتادم و از پيكرم تاب و توان رفت

خولي كه بالاي سرم آمد سنان رفت

موي منو دست كسي بود و كشيدن

خون مردگي چشم بود و تار ديدن

با پاي زخمي در پي مركب دويدن

از شمر و زجر مست حرف بد شنيدن

اينها كه چيزي نيست بابا مشت خوردم

هم مشت خوردم هم بقصد كشت خوردم

افتادن از روي بلندي درد دارد

بي مويي گيسو كمندي درد دارد

روي غرورش شرطبندي درد دارد

بر اشكهايش گر بخندي درد دارد

اوضاع من را سخت درهم كرد ناقه

از بس كه بين راه هي رم كرد ناقه

هم ضعف دارم هم عطش بيتاب و زارم

شبها سرم را روي سنگي ميگذارم

گلزار بودم ليك حالا زخمزارم

يك چند روي هست دنداني ندارم

پشت سرم شمر است پيش روي من زجر

بد كرد با روي منو با موي من رجز

پروانه بودم بي هوا آتش گرفتم

بابا كجايي ؟ در دو جا آتش گرفتم

يكبار بين خيمه ها آتش گرفتم

يكبار هم شام بلا آتش گرفتم

آتش گرفتم صورت زيباي من رفت

آنقدر افتادم زمين كه ناي من رفت

شاعر: سيد پوريا هاشمي