آتش زدن به دامن آهو جدید نیست
کنج غروب و کوچ پرستو جدید نیست
این دشت اگرچه کوچه ندارد برای ما
سیلی اگر کبود کند رو جدید نیست
کنج خرابه ، مجلس ملعون، درست آه
بر خاستن و دست به زانو جدید نیست
اینجا اگر چه هیچ دری وا نشد ولی
حدیث تازیانه و بازو جدید نیست
گیرم که میخ جای خودش را به نیزه داد
برای شیعه روضه پهلو جدید نیست
قنفذ و یا که حرمله فرقی نمی کند
زخم زبان شنیدن از او جدید نیست
آن روز چادری فقط افتاد بر زمین
اما نگو که معجر و گیسو جدید نیست؟
شاعر : نادر حسینی