مثل آهو که رصد می کند این صحرا را خوب می بینم از اینجا همه ی دنیا را جشن گندم شده برپا و زمین می گ

خوب می بینم از اینجا همه ی دنیا را

جشن گندم شده برپا و زمین می گرید

 قصّه ی آدم و عاشق شدن حوّا را

آسمان تو پر از کفتر عاشق شده است

شور چشمان تو رقصانده کبوترها را

اشک، در جزر و مد پلک فرو می ریزد

تا که برپا کند اینجا غزل دریا را

این همه زائر بارانی و دریای غزل

دو سه بیتی هم از این شعر ببخشا ما را

موج در موج، پر از نیل غمم می بینی؟

دل من کرده هوس، معجزه ی موسا را

دست بر آب بزن، معجزه کن حضرت عشق

قطره در قطره به تصویر بکش معنا را

کاش پاسخ بدهد دست کریمانه ی تو

این همه شاید و کاش و اگر و امّا را

خواب دیدم که در آغوش ضریحت هستم

کاش تعبیر کند یک نفر این رؤیا را...

شاعر:حسین سنگری