غربت كوچه ها چه سنگين است
گريه ي بي صدا چه سنگين است
مادري بي دليل ناله نزد
ضربه ي بي هوا چه سنگين است
زن همسايه سر تكان ميداد
دست آن بي حيا چه سنگين است
سايه ات بر سر اهالي شهر
مادر اين روزها چه سنگين است
بغض خود بشكن و خلاصم كن
بغض بي انتها چه سنگين است
رفتي و آستين به دندانند
گريه ي مرتضي چه سنگين است
مسعود اصلاني
مردِ میدان نشَست در خانه