اگر چه دوست با خبر است از تمام احـوالم
خـــبر ز دوست ندارد کسی در این عـــــالم
شــنیده ام که بود نازنـــین و خوش ســــیما
به او که فخر هـــمه عالـــــم است می بالم
بدون دوست بود نحس لحظه لحظه ی عــمر
به عشق اوست که نحسی برون شد از فالم
زجــــــام لعل لبــــــش قطره ای اگر نوشــم
شوم رســـــــیده و شــیرین اگر چه من کالم
اگر چـــــــه بود الف قــــــــامــــت من از اوّل
شکـــــست قامتم از درد هـــجر و چون دالم
کــسی که هــــست کمال و جـــمال او بیحد
چگونه وصـــــــــــــف کنم من که الکن و لالم
به عشق یوســــــف زهرا ز درد هجر و فراق
گرفته سر به گریـــــــــبان همیشه می نالم
شعر از : علی اسماعیلی
ڪلام مختصر بی‌قـــراری‌ام این است