اینجا بهشت پربلای یار باشد
نخل بلا در این زمین پر بار باشد
اینجا شهادتگاه جان عاشقان است
قلب زمان از داغ ما غمدار باشد
هر بار گفتم زینبا از دل مکش آه
حقا که گفتی خواهرم هر بار باشد
گاهی سرم بر نی شود گاهی به نیزار
منزلگه رأسم تنور نار باشد
آنگه که روی سینه ام دیدی کسی را
شیون مکن ، او چون سگان هار باشد
**********************
اینجا ید عشق و وفا بیکار گردید
کعب نی و سنگ و سنان پر کار گردید
اینجا به جوی عاشقی سیلی روان گشت
اینجا رقیه از جهان بیزار گردید
در قتلگه افتادم و لب تشنه گشتم
در ظهر عاشورا دو چشمم تار گردید
جسمم کمی بالاتر از گودال افتاد
با نعل تازه جسم من هموار گردید
در گودی عشق و بلا افتاد جسمم
رأسم در این وادی چنان پرگار گردید
نگاه می کنم از هر طرف به دور و برم