من کــه بی جرم و گناهام گــــشته زندان قتله گاهم
«موسیِ جعفرم من غریبم هفتمین رهبرم من غریبم
من غریبم، من غریبم، غریبم(2)
خـــــــــــــــورده ام بس تازیانه گـــــــشته ام سیر از زمانه
رخ نهــــــــــــادم چون غریبان روز و شب بر خاک زندان
«زین جهان می روم سوی داور در جــنان میروم نزد مادر»
من غریبم، من غریبم، غریبم(2)
من بــــــــــــــــه هجران مبتلایم راحتم کن از بلایم
خــــــــــــــواهم هر دم از خدایم دیـــــدن روی رضایم
ای رضا جانِ من ای رضا جان نور چشمانِ من ای رضا جان
من غریبم، من غریبم، غریبم(2)
***
در گوشۀ زندان، ای حَیّ داور(2) جان می دهد تنها، موسی بن جعفر
واویلا، واویلا، الله اکبر(2)
معصومه بابایت، بی جُرم و تقصیر(2) رفت از جهان اما به کُند زنجیر
واویلا، واویلا، الله اکبر(2)
بخدا که عجیب میچسبد