به عشق یار می جاودانه باید خورد شراب تلخ ز دست زمانه باید خورد

ندارد یوسف صدّیق زندانی که من دارم                ندارد هیچ زندانی نگهبانی که من دارم

به جنت مادرم زهرا پریشان کرده گیسو را            پریشان گشته از حال پریشانی که من دارم

                                            بگیرم روزها را روزه و شبها خورم سیلی

                                         ندارد کس به عالم خونخواری که من دارم

 مردم به غریبی و ندارد کسی خبر  من                دورم ز رضا ، نور دو چشم تر من

                                                معصومه کجایی ، به عزایم بنشینی

                                                ای دختر غمخوار و ضیاء بصر من

به یا رب یا رب شب زنده داران                              به امید دل امیدواران

                                                به آه سینه طفلان گریان

                                                خلاصم کن خدا از کنج زندان