ای حسین جـــــــانم، کوفه شد زنــــــــــــــــدان و من زندانی آنم اولین قـــربانی این عید

ای حسین جـــــــانم، کوفه شد          زنــــــــــــــــدان و من زندانی آنم

اولین قـــربانی این عید قربانم         من فدایــــــی در ره اسلام و قرآنم

مُسلمت باشد، بی کس و بی یار       ســــــــــــر نهد از غم در بر دیوار

در کــــــف اعدا، من گرفتارم         مــــــــــــی کشد آخر، بر سر دارم

کوفیان کردند، بی کس و یارم         شد فدای راه حق گویی سر و جانم

بوی خـوش آید، از در و دیوار        از پـــــــــــــی قتلم، زد منادیِ جار

می شـــــود نعشم، بر فراز دار        بعــــــــد من جان تو و جان یتیمانم

دشمنـان آخر، ره بــه من بستند        دوستــــــــــــان عهدِ بسته بشکستند

پیکــــرم را با نگ کــین خستند        غیر یک تــن کس نم اشد دگر یارم

پــــیروی کردم، خــط رهبر را         در ره جانـــــــان، می دهم سر را

با لب خونین، جســم و پیکر را         با خدا باشد همــــیشه عهد و پیمانم