در وادی الهی خدا خودش می دونه محبّت تو مولا ، زد از دلم جوونه چه کار کنم حسین جان ، دلم گرفته بوونه هر دم کنم صدایت با اشک دونه دونه آب روان بنوشم ، گویم به آه سوزان دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان مولا ببین که عشقت برده ز کف توونم دائم ز هر سر و سو دو دو کنان دَوونم این اشک دیدگانم ، کی می دهد اَمونم روی تو را ببینم ، مظلومیّت بخونم تا بر جهان بگویم مانند شمع سوزان دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان مهر تو ای حسین جان از دل کشد زبونه مرغ دلم به سویت پر می زند شبونه بی عشق تو ندارد میلی به آب و دونه عشق تو هر کجائی ، عاشق رو می کشونه چون بلبل پریشان ، گوید به آه و افغان دوسِت دارم حسین جان ، فدات بشم حسین جان حاج احمد آرونی (آرام دل)
مطالب مرتبط
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت