ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان سوخت از زهر هلاهل جگرم مهدی جان
دوست دارم که به دامان محبت بنهی از ره مهر و محبّت تو سرم مهدی جان
معتصم داد به من زهر که با خوردن آن شمع سان سوخت ز پا تا به سرم مهدی جان
موقع دادن جان از اثر زهر جفا روز شد تیره به پیش نظرم مهدی جان
ز آتش زهر جفا گر چه به خود می پیچم یاد آن سینه و آن میخ درم مهدی جهان
داد زهار بستان زان دو نفر روز ظهور سوختند آن دو نفر برگ و برم مهدی جان
روز موعود تو از ثانی نامرد بپرس کرد نیلی ز چه روی قمرم مهدی جان
پهلوی مادر ما را بشکست و بشکست زین جنایت به خدا بال و پرم مهدی جان
دل ژولیده از این ماتم عظمی خون شد
ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان
(ژولیده نیشابوری)
ڪلام مختصر بی‌قـــراری‌ام این است