امام زمان(عج)
پایان شب های بلند انتظاری
آیا برای آمدن میلی نداری؟
من نذرکردم خاک بایت را ببوسم
آیا سر این بنده منت می گذاری؟
من قبل از این ها این همه ویران نبودم
آباد بود این خانه ما روزگاری
من دل ندادم تاکه روزی پس بگیرم
می خواستم پیشت بماند یادگاری
تا این که دل ها بوی سجاده بگیرند
باید بیایی وکمی تربت بیاری
یک روز می آیی و تا روز قیامت
ما را به آقای محرم می سپاری
یک هفته دیگر دل آواره من
باید بسازد با فقیری با نداری