مـــــدینه شـــد گـُل یاسَت کجا نیلوفری کدامین کوچه دارد داغ مـرگ مادری
مـــــدینه در کــــجاست، مــزار فاطمه کـــجا گــــشـته خـــزان، بـهار فاطمه
فاطمه، فاطمه، فاطمه(2)
مدینه کوچه هایت بــوی زهرا می دهد نشان از غربت شبهای مـولا می دهد
مـــــدینه در کــــجاست، مــزار فاطمه کـــجـا گــشتـه خـــزان، بــهار فاطمه
فاطمه، فاطمه، فاطمه(2)
مــدینه در کدامین کوچه زهرا را زدند کجا در پیش طفلان یار مولا را زدند
مـــگر آنــجا علی، دو دستش بسته بود کــه زهـــرا نـــالــه دلــش آهسته بود
فاطمه، فاطمه، فاطمه(2)
سکوتت ای مدینه می زند بر جان شَرر سخن بــا ما بگو از قصه دیوار و در
بـــــگو از غــــربت امـــــــیر المومنین بـــگـو شــد فــاطـمـه کجا نقش زمین
فاطمه، فاطمه، فاطمه(2)
مـــــــدینه ای گـــــواهِ اشک پنهان علی به دامانت نهان شد دستـه گلهای علی
مــــــــدینه کــــــــو بلال، بگوید تا اذان شـــده وقـــت نــماز، پیمبر را بخوان
فاطمه، فاطمه، فاطمه(2)
وعده‌ی دیدار من با عشق لختی دیگر است روح و جانم عاشق دیدار روی دلبر است کعبه‌ی آمال من! بگشای در! اذن دخول نقش بر جان و تنم با خطّ و مُهر کوثر