غرور شوهر من را چرا لگد کردید شما جماعت نامرد واقعاً مردید به دست بسته و بغض کسی نمی خندند شما خلایق بی عاطفه چه بی دردید تن نبی خدا بین قبر می لرزید دل شکسته او را دوباره خون کردید به جای دسته گل جای تسلیت دیدم بغل بغل به دو صد چوب و هیزم آوردید شکست آینه دلخوشی من مردم تمام شد قضیه سوی خانه برگردید وحید قاسمی
مطالب مرتبط
اندازه بود چادرش اما کشیده شد ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت