علی اکبر(ع)-شهادت
تا پدر آرزوى
روى پیمبر مى كرد
نظر از مهر به روى على اكبر مى كرد
گاه بر پاى پدر بوسه زد از روى ادب
گاه دلدارى آن دلشده مادر مى كرد
گاه با یك یك اعضاى حرم داشت وداع
گه به گهواره نظر بر على اصغر مى كرد
شانه بر گیسو و بر دیده ى وى سُرمه كشید
بهر قربانى حق بین كه چه هاجر مى كرد
خواهر آورد برش آیینه و قرآن را
عمه اسفند دل خویش به مجمر مى كرد
اشكها بود كه از جسم جگر سوختگان
موى چون سنبل و روى گل خود تر مى كرد
حیدر نشانی پهلوانی قد بلندی تو