بمناسبت میلاد حضرت معصومه (سلام الله علیها)
عاشقی از تبار سلمانم
صاف و ساده شبیه بارانم
غیر نام تو را نمیدانم
زایرم گرد و خاک ایوانم
آمدم تا کنی تو مهمانم
شب میلادت از دم خانه
جان سپردم به دست جانانه
چون کبوتر رها و مستانه
راهی قم شدم پی دانه
مورم و عاشق سلیمانم
کن قبول از گدای خود کم را
بیت های کمی منظم را
قلب از مهر تو مکرم را
خوان تو داده نان دو عالم را
سایل تکه ای از آن نانم
فاطمه مظهری رفیق خدا
زینب دیگری به بیت ولا
بهترین خواهر امام رضا
مریمی، هاجر، آسیه ، حوا
لقبت جنت است میدانم
با گدایی به محضرت ای دل
شد ملک به فرشته گی نایل
ای کرم با کرامتت کامل
بر دل من قدم گذار "ادخل"
" نه" نیاور بیا نرنجانم
آمدی قم شبیه جنت شد
با حضور تو شهر برکت شد
خاک شورش حریم عزت شد
قسمت مردمش شفاعت شد
پس به پای تو زار و گریانم
مشعل علم را فروزاندی
جسم عقله نگاه سن جاندی
سوز لرون عین بطن قرآندی
منه عشقون دلیل ایماندی
دین و ایمان و روح و ریحانم
کوه خضر از نگات پاینده
جمکران هم" به تو پناهنده
"پادشاه قم است زیبنده
بر تو ای آفتاب تابنده
گرد گنبد چو باد رقصانم
صنع قرآن و بطن یاسینی
مستجابی همیشه آمینی
من شنیدم خدای مسکینی
ای که احوال ذره میبینی
زیر پای تو ذره می مانم
راس زنها و اشجع الناسی
عقل کامل دیار احساسی
از ولایت معطری یاسی
رب و مربوب شیخ عباسی
پادشاهی و تحت فرمانم
جعفر ابوالفتحی
سامرا سُرمن رأی بودی