تا صبح گردِ بسترت آرام می پرم
شاید دوباره بال بگیری کبوترم
شد قسمتم دوباره پرستاری ات کنم
بابا بگویم و تو بگویی که دخترم…
از بس که قطره قطره ی خونَت گرفته ام
خون لخته بسته است تمامیِ معجرم
شکرِ خدا که خونِ سَرَت بند آمده
دیدی چه کرد چادر خاکی مادرم
حسن لطفی
سامرا سُرمن رأی بودی