نمک به زخم پر از خون این جگر نزنید
کتاب غصه ی این خانه را شرر نزنید
به ساءلان نجیب مدینه بسپارید
که پشت خانه ی ام بنین به در نزنید
از آسمان مدینه ستاره ها رفتند
در این سیاهی شب حرفی از قمر نزنید
دلش برای حسین و رقیه اش تنگ است
کنار مادر غم حرفی از پسر نزنید
برای ام بنین داغ میخ در کافیست
تو را قسم به خدا حرفی از سپر نزنید
به گریه زینب مظلومه داءما میگفت
تو را قسم به خدا اینقدر به سر نزنید
به حق بچه ی زهرا عدو چه بد کردند
حسین فاطمه را چکمه ها لگد کردند
علی حسنی
سامرا سُرمن رأی بودی