کنار تربت زهرا علی پیوسته می گرید
ز عالم رشته ی الفت ز جان بگسسته می گرید
بیاد سینه و مسمار و درب و پیکر و زهرا
نشسته گوشه ای تنها ولی اهسته می گرید
بیاد روی نیلی و تن اغشته در خونش
چو ابر نوبهاری با دل بشکسته می گرید
گهی بهر یتیمی حسن در شیون و افغان
گهی بهر حسین ان نوگل نورسته می گرید
گهی بر ام کلثومش دهد از مهر دلداری
گهی بر حال زار زینب دلخسته می گرید
دل ژولیده محزون شده از این مصیبت خون
کز این ماتم بسان طایر پربسته می گرید
مرحوم حسن فرحبخش ژولیده نیشابوری
| این نظر توسط لاابل در تاریخ 1393/12/22 و 19:24 دقیقه ارسال شده است | |||
| زبانحال سیدالشهداء مادر آب ، آبروی آب حسنت از غمت ندارد تاب میخ در که برید امانش را مجتبی را دمی بیا دریاب ای به غم ها اسیر مادر من رو ز ماها نگیر مادر من هیجده بهار عمری نیست از چه گشتی تو پیر مادر من گشته مویت سپید واویلا تو نداری امید واویلا میخ در با هزار بی رحمی سینه ات را درید واویلا من و زینب برات می میریم پای درد و بلات می میریم تو چرا پای ما شهیده شوی من و زینب به پات می میریم حالا حضرت زینب کبری س زبون میگیرن نذر کردم برای لبخندت که شوم آشنای لبخندت اندکی هم بخند مادر من جان زینب فدای لبخندت اشک من بیشمار می ماند دخترت بی قرار می ماند از تو تنها برای من مادر چادرت یادگار می ماند |
|||
اندازه بود چادرش اما کشیده شد 