حضرت زهرا(س)-شهادت
چون رسد لحظه با زور علی را بُردن
باید آماده شود شیعه برای مُردن
روز تنهایی مولا که کسی جز من نیست
چاره ای نیست به جز رفتن و سیلی خوردن
گر بنا نیست همیشه برسد غنچه به بار
بهتر آن است همان سوختن و پژمردن
بهتر آن است که مظلومه سفارش نشود
ورنه حساس شود دشمنش از آزردن
هتکِ ناموس خدا پیش امامش سخت است
سخت تر اینکه علی را به ولی نشمردن
چون ز یک شهر وفایی نرسد چاره کجاست
جز به دیوار ، تن فاطمه را بسپردن
آن همه توصیه فرمود پیمبر ، این شد
چاره ای نیست به جز غیر خدا نسپردن
باید افتاد ز پا تا علی از جا خیزد
ورنه بی فایده می بود فقط غم خوردن
آری امروز علی را به طنابی بردند
می رسد نوبت بی سر شدن و سر بُردن
یک تنه باید از این راه چو زهرا برویم
که مرام شهدا نیست ز غم افسردن
محمود ژولیده
اندازه بود چادرش اما کشیده شد