به مناسبت سالگرد آیت الله عزیز الله خوشوقت
میروی ...آسمان به دنبالت
گرچه زخمی شده پر و بالت
خضر بودی مگر؟! که سبزه دمید
هرکجا که کشیده شد شالت
تو به معراج رفتی و گُل کرد
آخرین حجِّ "آخرِ سالت"
این چه خوش وقتیِ بزرگی بود؟
که زمان غبطه خورد بر حالت
*بودنت با "امام" و " علامه"
بهترین عید شد در اقبالت
عـارفه دهــقانی
*اشاره به مجالست آیت الله خوشوقت در زمان حیات امام خمینی ره و علامه طبابائی دارد