غم و غصه را تا کجا میکشیدند
در آغوششان کربلا میکشیدند
به وقت خدا حافظی عرش لرزید
که غم را به پیش خدا میکشیدند
حسینی که رفته و زینب که مانده
دو تصویر از هم جدا میکشیدند
خداحافظ ممتد یک دگر را
میان دل رد پا میکشیدند
تب حسرت دیدن یکدگر را
به بالای سر نیزه ها میکشیدند
دو دلداد ه ی هم دو عاشق دو معشوق
به دنبال خود نینوا میکشیدند
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین