آب آور را زدند / ناله ای پیچید در خیمه که لشگر را زدند در میان نخل ها / دستها تا شد قلم گفتند حیدر را زدند باز هم از پشت نخل / حرمله یک چشم،خولی ی

_{آب آور را زدند / ناله ای پیچید در خیمه که لشگر را زدند}

_{در میان نخل ها / دستها تا شد قلم گفتند حیدر را زدند}

_{باز هم از پشت نخل / حرمله یک چشم،خولی یک چشم دیگر را زدند}

_{خورد تا روی زمین / دید بر دیوار کوچه روی مادر را زدند}

_{تا که کوتاهش کنند / تیغ ها از سمت پا بدجور پیکر را زدند}

_{یک نفر مو را گرفت / یک تبر محکم به پایین آمد و سر را زدند}

_{آستین شد موی سر / دزدهای قافله این بار معجر را زدند}

_{روی تیغِ نیزه ها / ابتدا عباس را و بعد اصغر را زدند}

_{چند باری او فتاد / باز محکمتر به روی نیزه حنجر را زدند}

_{بار دیگر سر نماند / وای از پهلو نوکِ نیزه برادر را زدند}

_{خواهرش با پارچه / بست سر را تا نیافتد حیف خواهر را زدند}

شاعر: حسن لطفي