در عشق ناب شوق تب و تاب مان حسین
وقت نماز گوشه محراب مان حسین
از راه دور هم که شده یک سلام ناب
هر روز می دهیم به ارباب مان حسین
هر شب شراب خورده و هر روز گشته ایم
مست و خمار باده ، می ناب مان حسین
با ذکرهای حضرت ارباب سرخوشیم
همواره بوده است رگ خواب مان حسین
درگیر موج های سیاه گنه شدیم
راه نجات از دل گرداب مان حسین
روز ازل خدا دل ما را که قاب کرد
برجسته نقش کرد روی قاب مان حسین
هر گاه خواستیم که آبی طلب کنیم
شد اولین کلام پس از آب مان حسین
شاعر: حسين صيامي
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین