خـنده هایـت طـلوع امـید است
ابروانت غروب خورشید است
بـین دست تـو کهکشـان ها و
زیر پایـت بهشت جاوید است
ماه شهر مدینه کم نور است
صورت تو به ماه تابیده است
سـجده کـردی بـه دامن مـادر
سجده های تواصل توحید است
بـازی ِ کودکـی ِ تـو خـلـق
زحل ومشتری و ناهید است
روز محشر به توشه ی نوکر
گوشه چشم تو مهر تائید است
نا امیدی گرفته ایم ، بخند
خنده هایت طلوع امید است
شاعر: مجتبي خرسندي
وقتش رسیده تا به بیانم توان دهید