وای مادرم...
ای مادر حسین کجا میروی بمان
ای مادر حسین کجا میروی بمان
داری به پیشگاه خدا میروی؟ بمان
دارد حسن برای شما گریه میکند
حیدر بزرگ خانه چرا گریه میکند؟
ای بهترین بهانه تنهایی علی
آرام میشوی بری جان من ولی...
دیگر علی بدون تو اینجا نمیشود
زهرا نرو غزیز من ، حالا نمیشود...؟
از بعد تو سلام علی بی جواب شد
رفتی که خانه تو به رویش خراب شد
مادر ز بعد رفتنت حالم خراب شد
بر راس زینب تو دو عالم خراب شد
حالا که گیسوان مرا شانه میزند؟
ساکت.... !! کسی لید به در خانه میزند
وای الامان زلحظه آخر که پشت در
سرباز جنگی آمد و مادر به پشت در
با محسن اش به پشت در و آنطرف که صد
سرباز جنگی آمده هی میزند لگد
آتش کشید خانه و کاشانه ی تورا
آتش کشید و رفت عقب مرد بی حیا
ضربی که زد به پشت در افتاد مادرم
از سینه تو خون چکد ای خاک بر سرم
اندازه بود چادرش اما کشیده شد