ﺣﺎﻟﻢ ﺧﺮﺍﺏ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﻭﺑﺮﺍﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﻋﻤﺮ،ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﺩﻟﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺭﻡ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ
ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻢ ﻧﻮﮐﺮﯼ ﺩﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﻬﺮ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﯽﺭﻭﺩ
ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﭘﻨﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺳﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ
ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﺩﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﻭ ﺳﻮﺯ ﻭﺁﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﺭﭘﯽ ﺗﻮﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮﺭﺍﮔﺬﺍﺷﺖ
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﻤﺮﺵ ﺗﺒﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻧﻮﮐﺮﺍﻥ ﺩﺭﺗﻮ ﮐﺴﯽ چو من
ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ اش ﺧﺮﺍﺏ ﻭﺧﻮﺩﺵ ﺭﻭﺳﯿﺎﻩ نیست
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ بر ﺩﻟﻢ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﯼ
ﺁﻗﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻢ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺎﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺑﻼﯾﺘﺎﻥ
ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍستﺩل ﺑﺨﻮﺍﻩ نیست
ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﺵ ﻧﺒﯽ خانه ﺩﺍﺷﺘﯽ
ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺟﺎﯼ ﺗﻮ ﻭﺳﻂ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﻋﺒﺎﺱ ﺭﻓﺖ،ﺍﮐﺒﺮ ﻭﻗﺎﺳﻢ ﻓﺪﺍ ﺷﺪﻧﺪ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﭙﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺭﻓﺘﯽ ﭘﻨﺎﻩ ﺍﻫﻞ ﺣﺮﻡ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺩﮔﺮ
ﺭﺣﻤﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺩﻡ ﺧﯿﻤﻪ ﮔﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ
حسین صیامی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین