امیرالمومنین(ع)-ضربت خوردن کعبه دل پهناورت را می شناسد این خانه عطر مادرت را می شناسد شق القمر ی

امیرالمومنین(ع)-ضربت خوردن

کعبه دل پهناورت را می شناسد

این خانه عطر مادرت را می شناسد

شق القمر یعنی تو و ابروی خونین

محراب عمق باورت را می شناسد

هرچند نیلی مانده سیلی بر تن گل

کوچه غرور همسرت را می شناسد

سنگ وکفن، تابوت و تیر، آه از دلت آه

تاریخ زخم حنجرت را می شناسد

از سنگ های نینوا خون می تراود

شش گوشه های پیکرت را می شناسد

خورشید هر مغرب طلوعی سرخ دارد

یعنی حسین بی سرت را می شناسد

در خود فرات از تشنگی لبریز مانده است

تا حسرت ِ آب آورت را می شناسد

این ابرهای تا ابد آبستن از اشک

خون گریه های دخترت را می شناسد

پرواز کن کوفه پر از چنگال گرگ است

این آسمان بال و پرت را می شناسد

خاک از قدم های تو امشب می گریزد

مسجد نماز آخرت را می شناسد

میعادگاه عاشقان دلشکسته است

چاهی که چشمان ترت را می شناسد