ماه رجب شهر نجف،شهد ولايت در ميان
صهباي عشق ِ ياعلي !تا بي كران لامكان
در زير ِبارانِ ِبقا تاعرش ِ اعظم تا خدا
جاري به چشمم نرگس و يك انتظاري بي خزان
اصل نمازِ با بقا در قامت ِ رعناي اوست
دور تواتر مي خورد هر منطق دوري زآن
اول پدر شد بوتراب آدم شود فرزند ِ او
آب ِ حيات ِ زندگي ،از خضر ِدستانش ستان
در سايه سار ِ لطف ِاو سر مي گذاردسروِجان
بر بارگاهش مي رود هر مرغ ِ جاني بي نشان
برآسمانم صد ستاره صد بهار روييده است
*******************************************
اذان ِهر غزل ،بانام ِ مولا
ركوع ِ هر رديفش در تجلّي
به باغش عاشقانه سر گذارد
چمن هاي دلم در يك تولّا
تمام ِ عطر ِ شب بوهاي عالم
خراب هر شميم ِ عطر ِزهرا
مسيح ِ زندگي ام يا علي شد
طبيب زخم عنقا،دست بيضا
حريم ِهر دو چشمانش ثريا
زمين و آسمان و دشت و صحرا
حضور ِنغمه ي سبز ِ بهارست
شب ِشعر ِ شقايق،مرد شيدا
دهد شرح ِ جمالش ذات ِمطلق
به انجيل و به تورات ِمصفا
تمام ندبه هاي ياعلي شد
يقينن انتظار ظهر فردا....
بنویس زان روایت سر تا به پا عرق 