حضرت زهرا(س)-ولادت
هوای خانه سراسیمه بود، سنگین بود
خدیجه ملتهب دردهای شیرین بود
زنان قوم به دلداری اش نیامده اند
از این غریبی و غربت چقدر غمگین بود
گرفت دست به پهلو، خدای خود را خواند
به استجابت او خانه غرق آمین بود
ندای کودک خود را شنید، مریم شد
صدای نازک او التیام و تسکین بود
و دید آسیه دورش گلاب می پاشد
دو زن، دو حوریه اش در کنار بالین بود
دم شکفتن آن نور آسمان در خاک
حلول کوثر طاها، بهار یاسین بود
اين آستان كه هست فلك سايه افكنش