حضرت زهرا(س)-مدح و ولادت یک تکه ابر سوی بیابان بیاورید قحطیه عشق آمده باران بیاورید بر روح پر تل

حضرت زهرا(س)-مدح و ولادت

یک تکه ابر سوی بیابان بیاورید

قحطیه عشق آمده باران بیاورید

بر روح پر تلاطم انسان عصر جهل

آرامشی به وسعت طوفان بیاورید

یک چشمه از بهشت خدا را از آسمان

تا خانه ی پیمبر دوران بیاورید

الطاف بی نهایت پروردگار را

در قالب سه آیه ی قرآن بیاورید

یک سیب سرخ به پیمبر دهید و بس

حوریه ای به کسوت انسان بیاورید

هر سیب سرخ سیبِ پیمبر نمی شود

هر سوره ای که سوره ی کوثر نمی شود

زیبا نزول كرده و زیبا تر از همه

این كه نشسته این همه بالاتر از همه

خوابیده است همره لالایی نسیم

دریا به روی دامن دریا تر از همه

از باغ و باغبان گلش دل ربوده است

این غنچه ای كه گشته شكوفا تر از همه

او ماهه خانواده ی خورشید مكه است

بیخود كه نیست آمده زهراتر از همه

با این همه لطافتش انصاف را بگو

انسیه هست این زن حورا تر از همه

ما را به مدح مادر آئینه ها چه کار؟

جایی که مدح فاطمه را کرده کردگار

روشن به نورِ آمدنش آسمان شده است

این زن كه قبل خلقت خود امتحان شده است

عطر بهشت آمده همراهه مقدمش

دنیای پیر با نفس او جوان شده است

هان ای زنان زنده به گور زمان جهل

هنگام رستخیز حقوق زنان شده است

وقت نماز شرعی اگر چه نیامده

برخیز ای بلال زمان اذان شده است

آخر میان خانه ی آیینه های شهر

آیینه ی خدای نما میهمان شده است

زهرا نبود زُهره دگر نُه فلك نداشت

زهرا نبود سفره ی خلقت نمك نداشت

خیره كثیر چشمه ی جوشان كوثر است

بنیان گذار نسل شریف پیمبر است

حرف خدا و سوره ی كوثر به روشنی است

نسلی كه فاطمی نبُوَد نسل ابتر است

این خانواده را بركت می دهد خدا

این نسل سبز زنده ترین قوم محشر است

ما را غم از تلاطم دریای كفر نیست

تا كشتی نجات ولایت شناور است

ما كودكان گمشده ی صبح محشریم

امّیدمان به آمدن از راهِ مادر است

هر بانویی كه بانوی محشر نمی شود

هر كس برای شیعه كه مادر نمی شود

تو چشمه ی زلال حیاتی كه گفته اند

بالاتر از تمام صفاتی كه گفته اند

بعد از پدر به روح بلند تو می رسد

بانو سلامِ حق، صلواتی كه گفته اند

جز با كلیدِ مِهر شما وا نمی شود

در روز حشر باب نجاتی كه گفته اند

وصف تو با كلام زمینی كجا رواست

شأن كنیز توست رُواتی كه گفته اند

شیرین تر از شورِ نم اشك هایتان

از شهد شاخه های نباتی كه گفته اند

بانو بیا و یك شب جمعه ببر مرا

همراه خود كنار فراتی كه گفته اند

بیش هزار سال بُوَد گریه می كنی

بر داغ كشته ی اَبَراتی كه گفته اند

ای مادر شهید دعا كن برای من

یك شب بمیرم از غم ارباب بی كفن