حضرت زهرا(س)-بستر شهادت
بانو به این غریبی من رحم کن، نرو...
من نه، به اشک چشم حسن رحم کن، نرو...
این جا کسی جواب علی را نمی دهد
بی تو شدم غریبِ وطن، رحم کن، نرو...
یک زن به طعنه گفت: "دگر رفتنی شده"
حرفی نزن ز دفن و کفن، رحم کن نرو...
پیچیده بین شهر: "علی هم شکسته شد"
جان می دهم بدون تو من، رحم کن، نرو...
یک طور می دهم قسمَت، "نه" نیاوری
زهرا به پاره پاره بدن، رحم کن نرو...
اندازه بود چادرش اما کشیده شد