نور نامت برده هادی رونق مهتاب را
سوز قرآن خواندنت می گیرد از سر خواب را
آسمان نزدیک نزدیک است و می بیند زمین
معجزاتی روشن از آن گوهر نایاب را
چشم می بندی.شب است و سامرا بی نور و سرد
چشم را بگشای تا روشن کنی سرداب را
می شناسی مردمان بی مروت را تو خوب
دیده ای با چشم خود صد جعفر کذاب را
یا نقی سلطان مظلومم! نقی مولای صبر
بعد ازین با نام تو پر می کنم هر قاب را
بزم خفاشان مجال نام پر نور تو نیست
شیر کرنش می کند خورشید عالمتاب را!
نغمه مستشارنظامی
هر شب اگر کبوتر دل سوی کربلاست