از روز ازل عاشق و شیدای حسینیم
و گریه کنان غم عظمای حسینیم
ما غرق عزاییم به ما خرده نگیرید
ما چله نشین شب یلدای حسینیم
ما همره این قافله ی پر غم و پر آه
تا شام رسیدیم وَ در پای حسینیم
لبخند در این ماه به لب را ندارد
گر سینه زن زینب کبرای حسینیم
ما گوش ندادیم به جز قصه ی عشقش
مستیم اگر مست زآوای حسینیم
فردای قیامت که همه در پی یاراند
در محضر ارباب به غوغای حسینیم
در پای رکاب پسرش روز ظهورش
هستیم ، گر امروز مهیای حسینیم
یاسر مسافر
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین