از داغ تو آقا دل من بیچاره است
گرد حرمت کبوتری آواره است
امسال نه تنها ز غم کشتن تو
چشمم ز اهانتِ به تو خونبار است
آن کس که تو را به نام بد می خواند
قطعاً به خدا مادر او بدکاره است
از روز ازل همیشه بودی مظلوم
آقا غم تو هزاره و چند بار است
یک بار به سَم پیکر تو سوزاندند
این قطره ای از بحر غمین یار است
یک بار دگر شد حرمت تلّی خاک
آن ماتم تو هنوز ادامه دار است
این بار کسی آمده از نسل عمر
امّا همه ی شهر پُر از عمّار است
در سوگ شما تمام مردم جمعند
هر جا بنگر ز روضه ها پر بار است
با بد دهنی قبر خودش را کنده
با دست تو شیعه سر او بر دار است
در سامره امشب بزنم حلقه ی غم
آقا جگرم چون جگرت صد پاره است
از زهر عدو پا به سرت می سوزد
ای وای وجودت که پُر از آزار است
خوشحال ازین غلامی و عرض ارادتم