عالم همه مست از گل رخسار حسین است
ذرات جهان در عجب از کار حسین است
دانی که چرا خانه حق گشته سیه‌پوش
یعنی که خدای تو عزادار حسین است
تا هست جهان هست به فرمان الهی
جبریل امین حاجب درگاه حسین است
جن و ملک و حور و پری در طلب فیض
مامور پذیرایی زوار حسین است
دانی که خرید از دل و جان جان جهانی
با دادن جانی به جهان کار حسین است
سرمایه آزادگی مردی و غیرت
از کوشش و از همت و پیکار حسین است
آن سر که شود شافع ما نزد خداوند
آن سر ، سرِ پر نور گهربار حسین است
هر کس به جهان گشته گرفتارنگاری
عمری است که "ژولیده" گرفتار حسین است
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین 