اشعار شب تاسوعا – محمد ناصری بعد از اذان ظهر زمين پر غبار شد چشمان خيس علقمه تاريك و تار شد

اشعار شب تاسوعا – محمد ناصری

بعد از اذان ظهر زمين پر غبار شد

چشمان خيس علقمه تاريك و تار شد

وقتي عمود بوسه به پيشاني تو زد

قلبم شكست ، چشم قشنگت خمار شد

دستت كه قطع شد همگي جنگجو شدند

فرياد ميزدند ، چه شيري شكار شد

تو روي خاك بودي و دور و بر حسين

تا چشم كار كرد پر از نيزه دار شد

آن كودكي كه جاش روي شانه ي تو بود

پايش به روي خاك پر از نيش خار شد

عباس ! خوب شد نديدي بدون تو

ناموس اهلبيت به صحرا چكار شد

آه اي ركاب حضرت زينب بدون تو

يك كاروان به ناقه ي عريان سوار شد

شمشير سيدالشهدا تا شكستنت

از داغ تو خميده قد ذوالفقار شد

دستت هنوز دور علم بود روي خاك

اين خاطره براي ابد ماندگار شد

محمد ناصري