چه روی ناز و قشنگی چه موی زیبایی
تمام حاصل من گشته ایی تماشایی
دلیر و مرد نبردی گل رشید حسن
تو از تبار علـــی از تبار مـــولایی
و بعد اکبر لیلا ، تمام امیدم
تو بهترین هنر آموز درس سقایی
به جنگ که رفته ایی مردی شدی گل یاسم
چه هیبت علوی و چه قد رعنایی
شده امید دلم قد و قامتت مادر
به وقت رفتن و برگشتنت معمایی
تمام پیکر تو جای سم اسبان است
چقدر شبیه به دشت و شبیه صحرایی
تمام قد رشیدت مشبکی شده است
ضریح ناز و قشنگی برای بابایی
بزن بزن پر و بال ای یتیم مظلومم
بزن که تا دم دیگر کنار بابایی
کنار راس عموهای خود پریده ای و
کنار شمس و قمر ای ستاره غوغایی
بازم از واقعه دشت بلا یاد آمد