با خروجش قیامت به پا کرد
کعبه را غرق آه و نوا کرد
چون خلیل آمد و بین صحرا
کعبه ی دیگری را بنا کرد
وای، زائر بیت الله- وای، آمده یا الله
وای، جانب قربانگاه
وای یااباعبدلله(ع(
*****
همره آورده او خواهرش را
هم اباالفضل آب آورش را
هم دودسته گل مجتبی را
هم اذان گو علی اکبرش را
وای، خیمه ها شد برپا- وای، ناله های زهرا(س(
وای، پر شده در صحرا
وای یااباعبدلله(ع(
*****
یک طرف خیمه گاه رباب است
آسمان غرق در التهاب است
یک طرف روی زانوی زینب(س(
دختر کودکی گرم خواب است
وای، کودک مه پاره- وای، در دل گهواره
وای، مادر بیچاره
وای یااباعبدلله(ع)
پايگاه رضيع الحسين(عليه السلام)
نگاه می کنم از هر طرف به دور و برم