امام جواد(ع)-شهادت
هر دم هزار نوبت جان از بدن برآید
تا آه سینه سوزى از قلب من برآید
بس كوه غصه بردم بس خون دل كه خوردم
گویى كه از لبم خون جاى سخن برآید
از بس كه یار قاتل سوزم نهفته در دل
ترسم كه جاى آهم دود از دهن برآید
دیگر نمانده هیچم تا كى به خود بپیچم
اى مرگ همتى كن تا جان ز تن برآید
امروز بین حجره فردا كنار كوچه
آواى غربت من از این بدن برآید
نیكوست زهر دشمن در راه دوست از من
هم سوختن به آتش هم ساختن برآید
از بس كه رفتم از تاب از بس تنم شده آب
بر من صداى فریاد از پیرهن برآید
نَبوَد عجب كه بر من هنگام دفن این تن
خون در لحد بجوشد سوز از كفن برآید
جانسوز شعر(میثم) خیزد ز دل دمادم
مانند ناله اى كز بیت الحزن برآید
خوشحال ازین غلامی و عرض ارادتم