به حال نوکریَم عشق می کنم آقا
فقط تو می خریَم عشق می کنم آقا
اگر چه منع شمارند راه سرخ مرا
اسیر خود سریَم عشق می کنم آقا
شبیه طفل پریشان بهانه می گیرم
عجیب مادریم عشق می کنم آقا
سرم به زیر کم آورده ی همیشگی ِ
مصاف دلبریَم عشق می کنم آقا
کلاف اشک من و خیل عاشقان شما
اگر چه آخریَم عشق می کنم آقا
خلاصه آه ندارم در این بساط ولی
همینکه حیدریَم عشق می کنم آقا
شاعر : وحيد پولايي
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین