تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
امام صادق(ع)-شهادت
آن طایر بهشتی تنها در آشیانه
چون شمع در دل شب می سوخت عاشقانه
سوزش شرار سینه ذکرش ترانۀ دل
آهش به اوج افلاک اشکش به رخ روانه
کی دیده زاهدی را وقت عبادت شب
با دست بسته دشمن بیرون برد ز خانه
او با کهولت سن با قامت خمیده
این با قساوت قلب در دست تازیانه
کاهیده شد تن او کز بهر کشتن او
منصور لحظه لحظه بگرفت از او بهانه
آن زادۀ پیمبر ارثیه اش ز حیدر
این بود کز سرایش آتش کشد زبانه
هرچند خانه اش سوخت از دود شعله افروخت
دیگر نخورد سیلی یارش در آستانه
آوخ که کشت منصور او را به زهر انگور
دردا که گشت خاموش آن گریۀ شبانه
هفتاد سال عمرش هفتاد سال غم بود
هر لحظه دید بیداد از فتنۀ زمانه
آن عزت رفیعش آن غربت بقیعش
جز تل خاک نبود از قبر او نشانه
میثم اگر چه در خاک مدفون شد آن تن پاک
تا روز حشر باشد این نور جاودانه
تعداد بازديد : 225
چهارشنبه 22 شهریور 1391 ساعت: 5:28
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
