تا کی اینگونه بماند دل ما آقاجان؟
-عاشق و فارق و درگیر و جدا-آقا جان!
بی سبب نیست اگر فصله ها کم نشدند!
صاف و صادق نشده سینه ی ما آقاجان
جای جارو زدن حال و هوای دل هم؛
گوشه ای رفته و گفتیم :"بیا آقا جان"
"ما که رندیم و گدا دیر شما ما را بس!"
گرچه این بیشتر است از سر ما...آقاجان
تو که دارای جهانی دل ما را بردار
چه کسی میخرد این سوخته را ؟آقاجان
سیصد و چند شود سال؟که تکمیل شوند
سیصد و چند نفر از همه جا...آقاجان
ما که هستیم؟که لاف از غم عشقت بزنیم!
ما کجا؟...عشق کجا؟...درد کجا آقاجان؟
یک شب ای کاش بیاید به سراپرده ی چشم
در نمازی,خم ابروی شما" آقاجان
شاعر: عارفه دهقانی