نه بارگه که ملک بر درش شود دربان
نه گنبدی که به طوفش تمام کون ومکان
ضریح و گنبدو صحن و رواق جای خودش
نه سنگ قبر که نویسند بر او نام و نشان
عجب نه گر شده ویران حرم سرای بقیع
((همیشه باغ بود پایمال دست خزان))
اگر چه زان حرم پاک مانده مشتی خاک
به چشم اهل نظر برتر است ز باغ جنان
برون نمای سر از خاک یا رسول الله
کتار قبر تو قبر حسن شده ویران
بمیرم از غمت ای میوه دل زهرا
که از غمت دل زهرا شده چو باغ خزان
شده خراب مزار کسی که در غم او
بس است دیدن راس پدر به روی سنان
مگر نه باقر دین را به زهر کین کشتند
دگر چرا نمودند قبر او ویران
به سر زنید و بگویید شیعیان امشب
خراب گشته مزار رِِِییس مذهبمان
هزار مرتبه شکر قبر فاطمه مخفی است
که نیست طاقت بی حرمتی به مادرمان
ویرانه ای که هست قدمگاه قدسیان