من يك كبوترم كه تويي شهپرم حسين
صد شكر در هواي غمت ميپرم حسين
اربابِ من تويي و به كس نيست مُرتَبط
در آستان كوي تو گر نوكرم حسين
بي شك بدون لطف تو من غرق ميشدم
اي كشتي نجات من و ياورم حسين
لطفي كه كرده اي تو به من مادرم نكرد
اي مهربان تر از پدر و مادرم حسين
من هم ز داغ تو به خدا قول ميدهم
تا اينكه زنده ام بزنم بر سرم حسين
آخر به جرم چه كفنت نيزه ها شدند؟
آقاي خوب و از همه كس بهترم حسين
بايد كه مثل پيكر تو زير آفتاب
بي غسل و بي كفن بشود پيكرم حسين
هانی امیرفرجی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین